Tam, gdzie oko nie sięga

Muzeum i miasto wzbogaciły swoją wiedzę na temat średniowiecznej historii Lubania dzięki pozyskaniu cennych zabytków, mających ogromne znaczenie historyczne. W przyszłości pozwolą one zbudować wystawę ilustrującą najdawniejsze dzieje miasta.
- Mieliśmy okazję „wejść” do barokowej piwnicy, zajrzeć do XV-wiecznej studni, przebadać pozostałości po późnośredniowiecznym budynku miejskim oraz XV-wiecznym piecu chlebowym  – relacjonuje dyrektor Muzeum Regionalnego w Lubaniu, dr Łukasz Tekiela.  Najcenniejszym znaleziskiem był średniowieczny dwukomorowy piec. To pierwsze takie znalezisko w Lubaniu. Zachowała się jedynie jego dolna część. Jeśli chodzi o zabytki ruchome, to największe perspektywy na ich odkrycie dawała średniowieczna studnia. Niestety mogliśmy zbadać ją tylko do głębokości 2 m.   

Na terenie wykopu pozyskaliśmy kilka średniowiecznych naczyń, wczesnonowożytny, bogato zdobiony guzik oraz średniowieczną siekierę. Zabytki te wymagają konserwacji i naukowego opracowania, podobnie zresztą, jak zebrane podczas wykopu dane. Muzeum i miasto wzbogaciły swoją wiedzę o tym, czego na co dzień nie można zobaczyć, czyli o tym, co skrywa ziemia pod naszymi stopami. Udało się nam wydatnie zwiększyć wiedzę na temat rozpoznawania i funkcjonowania miejskich parceli w średniowieczu i epoce nowożytnej oraz pozyskać znaczną liczbę cennych zabytków w postaci naczyń, narzędzi i monet. Te ostatnie pozwolą nam w niedalekiej przyszłości zbudować wystawę ilustrującą najdawniejsze dzieje miasta.

Dział archeologiczny funkcjonuje w lubańskim muzeum od dwóch lat i nie jest to żaden „papierowy twór”. Prowadząc własne badania, dostarcza zabytków i przyczynia się do gromadzenia wiedzy o codziennym życiu zwykłych Lubanian w minionych wiekach. Wiedzy, co warto zaznaczyć, niedostępnej w żaden inny sposób. Muzeum stara się nadzorować wszelkie roboty ziemne w obszarze starego miasta i w razie konieczności podejmować badania archeologiczne.

MR